زورق

هم درست سیره ائمه اطهار (ع) مستلزم تحلیلی کلی و کلان از جریان امامت در طول ??? سال عصر حضور است. با این نگرش کلی می توان راهبردها و جهت گیری های امامان (ع) را در عصر و زمان خود تفسیر کرد و منطق رفتاری و سیره عملی آن بزرگواران را به درستی دریافت. آیت ا... خامنه ای در سخنرانی  خود که در سال ?? در دومین کنگره جهانی امام رضا(ع) ایراد کردند، سیره سیاسی ائمه (ع) و عنصر مبارزه در زندگانی آنان را در یک تحلیل کلی و کلان ارائه کرده اند.خدا را شکر که یکی از آرزوهای دیرین، در این اجتماع برآورده می شود. غربت ائمه علیهم السلام به دوران زندگی این بزرگواران منتهی نشد. بلکه در طول قرنها، عدم توجه به ابعاد مهم و شاید اصلی زندگی این بزرگواران، غربت تاریخی آن ها را استمرار بخشید. یقینا کتاب ها و نوشته ها در طول این قرون از ارزش بی نظیری برخوردارند، زیرا توانسته اند مجموعه ای از روایاتی را که در باب زندگی این بزرگواران هست برای  آیندگان حفظ کنند. لکن عنصر «مبارزه سیاسی حاد» که خط ممتد زندگی ائمه هدی علیهم السلام را در طول ??? سال تشکیل می دهد در لابلای روایات و احادیث و شرح حالهای ناظر به جنبه های علمی و معنوی، گم شده است.ما باید زندگی ائمه علیهم السلام را به عنوان درس و اسوه فرا بگیریم و نه فقط به عنوان خاطره های شکوهمند و ارزنده، و این بدون توجه به روش و منش سیاسی این بزرگواران ممکن نیست.بنده شخصا علاقه ای به این بعد از زندگی ائمه علیهم السلام پیدا کردم و بد نیست این را عرض کنم که اول بار این فکر برای بنده در سال ???? و در دوران محنت بار یک امتحان و ابتلاء دشوار پیدا شد. اگرچه قبل از آن به ائمه به صورت مبارزان بزرگی که در راه اعلای کلمه توحید و استقرار حکومت الهی فداکاری می کردند توجه داشتم. اما نکته ای که در آن برهه ناگهان برای من روشن شد این بود که زندگی این بزرگواران علیرغم تفاوت ظاهری که حتی بعضی در آن احساس تناقض کرده اند در مجموع یک حرکت مستمر طولانی است که از سال یازدهم هجرت شروع می شود و ??? سال ادامه پیدا می کند و به سال ??? که سال شروع غیبت صغری است خاتمه پیدا می کند. این بزرگواران یک واحدند، یک شخصیتند، شک نمی توان کرد که هدف و جهت آن ها یکی است پس ما به جای این که بیاییم زندگی امام حسن مجتبی(ع) را جدا و زندگی امام حسین(ع) را جدا و زندگی امام سجاد(ع) را جدا تحلیل کنیم تا احیانا در دام این اشتباه خطرناک بیفتیم که سیره این سه امام به خاطر اختلاف ظاهری، با هم متخالف و متعارضند، باید یک انسانی را فرض کنیم که ??? سال عمر کرده و در سال یازدهم هجرت قدم در یک راهی گذاشته و تا سال ??? هجری این راه را طی کرده است. تمام حرکات این انسان بزرگ و معصوم با این دید قابل فهم و قابل توجیه خواهد بود. هر انسانی که از عقل و حکمت برخوردار باشد ولو نه از عصمت، در یک حرکت بلندمدت، تاکتیک ها و اختیارهای موضعی خواهد داشت. گاهی ممکن است لازم بداند تند حرکت کند و گاهی کند. گاهی حتی ممکن است به عقب نشینی حکیمانه دست بزند. اما همان عقب نشینی هم از نظر کسانی که علم و حکمت او را و هدفداری او را می دانند یک حرکت به جلو محسوب می شود. با این دید، زندگی امیرالمومنین (ع) با زندگی امام مجتبی(ع) با زندگی حضرت ابی عبدا...(ع) با زندگی هشت امام دیگر تا سال ??? یک حرکت مستمر است.این را در آن سال بنده متوجه شدم و با این دید وارد زندگی این بزرگواران شدم و هر چه پیش رفتم این فکر تایید شد.البته بحث در این باب، در گنجایش یک مجلس نیست ولیکن توجه به این که زندگی مستمر این عزیزان معصوم و بزرگوار از اهل بیت رسول خدا (ص) با یک جهت گیری سیاسی همراه است، قابل این هست که مورد یک بحث جداگانه قرار بگیرد و بنده امروز به این مطلب خواهم پرداخت. در پیام سال گذشته اشاره کردم به مبارزه حاد سیاسی در زندگی ائمه و در زندگی امام هشتم(ع)، امروز این جمله را مایلم با شرح و تفصیل عرض کنم.«لوددت ان الخارجی یخرج من آل محمد و علی نفقة عیاله»«هر آینه دوست دارم که خروج کننده آل محمد قیام کند و مخارج خانواده اش بر عهده من».